Antiquarische blikken
Het is bijna een parallelle wereld…. die van de antiquaren! Drie jaar geleden wist ik het verschil niet tussen een antiquair en een antiquaar. En nu sta ik daar weer met Rob in een boeken- en prentenkraam. In mijn stad Deventer! Op de jaarlijkse boekenbeurs in de Bergkerk. De zon schijnt door de hoge oude ramen. De eerste koffie wordt gedronken voordat de bezoekers komen. Pronkstukken worden overal uitgestald: prenten, oude almanakjes, klassieken, maar ook moderne tweedehands waar.
Compleet uitgerust met rolkoffers en lijstjes betreden de eerste bezoekers de boekenarena. Ook onze vaste klanten, die steevast 20 % Twitter-korting krijgen van Rob. En wat zijn ze toch altijd weer op zoek naar juweeltjes. Net als overigens de antiquaren zelf! Je hebt ze in allerlei gedaanten, maar altijd krijgen ze een glinstering in de ogen bij een goede koop. Het gaat echt niet alleen om de boeken zelf. Daar is Rob een levend bewijs voor: hij citeert Bredero graag.
“Wat dat de wereld is
Dat weet ick al te wis
(God betert) door ’t versoecken,
Want ik heb daar verkeert
En meer van haar geleerd
Als van de beste boecken.
’t Kan verkeeren.
Deze keer hebben we een prachtige oude atlas van Nederland te koop, reden voor twee andere antiquaren om ook even een kijkje te nemen.
Na de eerstelingen komen de bezoekers met minder wensen. Maar immer wel de specifieke vraag om Van der Capellen, dit is één van de meest gewilde patriotten uit de hele kraam. We spreken iemand die gepromoveerd is op de patriotten uit Overijssel. Maar helaas! Hij hoeft geen prenten van zijn studieobjecten. Wel kan hij enthousiast vertellen over de aandacht die er nu weer is voor de patriottenbeweging. Ondanks dat het patriotisme door de grootsprekers van deze wereld momenteel in een ander licht komt te staan.
Wat me bij deze laatste groep bezoekers opvalt, is de blik. Die blik kunnen we namelijk niet zien. Mensen kijken direct naar wat je aan te bieden hebt. Bij ons zijn dat prachtige boeken uit de 18e eeuw, opengeslagen met het portretje op de titelpagina en prenten: modeprenten, historieprenten en portretten. Het lijkt wel alsof men denkt: als ik die verkoper of verkoopster aankijk, moet ik direct wat kopen. Een gekke gedachte eigenlijk, want je koopt pas iets als het je op één of andere manier raakt. En wie kan dat gevoel vergroten, maar ook verkleinen? De verkoper.
Een relatief kleine antiquaar zoals Rob slaat geen grote partijen boeken in, maar selecteert zorgvuldig. Reken maar, dat hij wat over de prent of het boek te vertellen heeft! Dit vind ik dan ook prachtig: een vraag van een klant aan Rob doorgeven. En kijk eens wat voor gesprek erachter vandaan komt! Soms zonder financiële overdracht, maar dat is van minder belang.
Zo wat bespiegelingen van een dag samen met Rob in de Bergkerk. Een wereld op zich, om nog eens van dichtbij te gaan zien. Wellicht staan we dit jaar nog wel ergens op een boekenbeurs en anders: tot volgend jaar in de Bergkerk!
Annelies Voogt uit Deventer